ارتباط پلی مورفیسم cox-۲-۱۱۹۵ a →g با میگرن در بیماران با ازدواج خویشاوندی والدین

زمینه: میگرن یک سردرد ناتوان کننده رایج با حملات درد برگشت پذیر است که با تغییرات موقتی قطر رگ های خونی در سر ارتباط دارد و بر اساس تقسیم بندی جهانی جامعه بین المللی سردرد (ihs)، به دو گروه عمده با اورا (ma) و بدون اورا (mo) دسته بندی شده است. این پژوهش با هدف بررسی ارتباط پلی مورفیسم ژن cox-2-1195a →g با ریسک ابتلا به میگرن و ارتباط آن با نوع ازدواج های والدین در دو گروه بیمار و کنترل انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه dna مربوط به بافت خونی 100 بیمار میگرنی و 100 فرد سالم، تخلیص گردید. با استفاده از پرایمر اختصاصی (rs89466)cox-2-1195a→g  و آنزیم محدودالاثر pvu ii در فرایند pcr- rflp، ناحیه مد نظر از ژن cox-2 افراد تکثیر و برش داده شد. یافته ها: پس از تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار spss، ویرایش 20 مشاهده شد که تعداد افراد حامل ژنوتیپ های gg cox-2-1195 و ag cox-2-1195 به طور قابل ملاحظه ای در گروه بیماران نسبت به گروه شاهد بالاتر بود (به ترتیب 0/9 درصد و 0/41 درصد در بیماران و 0/5 درصد و 0/24 درصد در گروه کنترل (010/0>p) ). همچنین مشخص شد که فراوانی ژنوتیپ های نام برده، در گروه بیماران با والدین خویشاوند نسبت به گروه شاهد به طور قابل ملاحظه ای بالاتر بوده است (به ترتیب 1/8 درصد و 6/48 درصد در بیماران با والدین خویشاوند و 0/5 درصد و 0/24 درصد در گروه کنترل (011/0>p) ). نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای آلل پلی مورف (g) در بین بیماران با پدر و مادرهای خویشاوند، می­توان نتیجه گرفت که ازدواج های خویشاوندی، خطر بروز این آلل و بیماری میگرن را بالا می برد. بنابراین لازم است مطالعات بیشتری برروی نمونه های گسترده تر با نژادهای مختلف در دیگر مناطق صورت گیرد تا نتایج بهتری از ژنتیک میگرن، به ویژه ژن cox-2، به دست آید.